Jakie jedzenie można podać kotu? Drobiowe, wołowina, cielęcina, wieprzowina, jagnięcina, dziczyzna (dzik, zając, sarna), konina i króliki. Mięso oprócz mięśni powinno zawierać chrząstki, ścięgna i skórę, które są bardzo pożywne, ale w żadnym wypadku nie kości. Te bowiem rozłupują się podczas gryzienia i mogą zranić przewód pokarmowy zwierzęcia. Do tego śmietanka, ser żółty, jogurt, jajka – tylko żółtko, mleko krowie. Koty chętnie je piją, ale nie trawią zawartej w mleku laktozy wiec maja po nim biegunkę. Nie wolno traktować mleka jako substytutu wody. Kot powinien pić właśnie ją.
Przekonasz się, że jest to o wiele łatwiejsze, niż myślisz! Pamiętaj o poniższych wskazówkach podczas przygotowywania posiłków dla kota. Kiedy już je opanujesz, będziesz przyrządzać kocie jedzenie jak profesjonalista w mgnieniu oka! Pierwszym krokiem w przygotowaniu domowej karmy dla kota jest przygotowanie mięsa.Spis treści:1. Co to znaczy „dieta domowa”?2. Na co należy zwrócić uwagę, układając dietę domową dla psa? 3. Jakie są najważniejsze składniki odżywcze psiej diety? 4. Jak dostarczyć głównych składników odżywczych, gotując posiłki dla psa? 5. Przykazań diety domowej: 6. O czym jeszcze należy pamiętać przy stosowaniu diety domowej?7. Podsumowanie Wiele osób karmi swoje czworonogi tylko samodzielnie sporządzonym pokarmem. Dlaczego? Przede wszystkim uważają, że jedzenie przygotowane domowym sposobem jest zdrowsze i zawiera więcej składników odżywczych, jest wolne od konserwantów, przeciwutleniaczy, barwników czy substancji poprawiających smak i zapach, postrzeganych jako składniki niepożądane w diecie. Stosowanie domowych posiłków wynika również z tradycji rodzinnych i nawyków żywieniowych ludzi, którzy przenoszą własne zwyczaje na towarzyszące im zwierzęta. Poza tym niektórzy właściciele chcą stosować żywienie oparte na produktach wegetariańskich czy ekologicznych. Inni natomiast uważają, że tak jest po prostu taniej, co nie zawsze jest zgodne z prawdą. Pamiętajmy, że niestety nie ma diety idealnej. Co to znaczy „dieta domowa”? Dieta domowa jest alternatywą dla diet komercyjnych. Pod pojęciem „diety domowej” rozumiemy zarówno pokarm opracowany przez lekarza weterynarii lub dietetyka zwierząt na podstawie dokładnej receptury, jak i wszystko to, co pies otrzymuje w domu, niestety często w postaci pozostałości z obiadu. Dieta domowa to jedzenie nieprzetworzone, oparte na ogólnie dostępnych składnikach spożywczych. Jej definicja nie została jednoznacznie sprecyzowana, ale dla lekarzy weterynarii oraz dietetyków zwierzęcych dieta domowa to z założenia dieta zbilansowana, a dla większości opiekunów psów to dieta oparta na produktach aktualnie posiadanych w domu. Dieta domowa może mieć charakter mniej (jedzenie surowe) lub bardziej (jedzenie gotowane) przetworzonej. Skład, strawność i wartość odżywcza tych dwóch diet bardzo się różnią, dlatego też podczas komponowania posiłków należy przestrzegać pewnych reguł dietetycznych. Na co należy zwrócić uwagę, układając dietę domową dla psa? Każda dieta domowa powinna dostarczać wszystkich niezbędnych dla psa składników odżywczych. Na samym początku należy określić dzienne zapotrzebowanie na energię (DER, kcal/d), uwzględniając masę ciała, stan fizjologiczny, aktywność fizyczną oraz warunki bytowania psa. Jest ono liczone w oparciu o schematy zawarte w rekomendacjach FEDIAF. Następnie na tej podstawie powinno się ustalić minimalne zalecane zawartości wszystkich niezbędnych składników odżywczych, mineralnych i witamin oraz w niektórych przypadkach ich wartości maksymalne (np. dla wapnia, witaminy A czy witaminy D3) oraz wybrać surowce, który posłużą do przygotowania pokarmu. Jeżeli dobowa dawka składników odżywczych, witamin i minerałów nie jest zbilansowana, należy uwzględniać suplementy i inne dodatki. Jakie są najważniejsze składniki odżywcze psiej diety? BIAŁKO. Pierwszą grupę składników diety stanowią białka (przede wszystkim pochodzenia zwierzęcego, ale i roślinnego). Istotne znaczenie ma nie tylko ilość, ale również rodzaj podawanego białka. Białko zwierzęce ma większą wartość biologiczną i charakteryzuje się lepszym składem aminokwasowym niż białko pochodzenia roślinnego. Oprócz wysokiej jakości białka mięso zawiera również wiele innych składników odżywczych, ważnych dla organizmu poddawanego wysiłkowi fizycznemu. Należą do nich między innymi glutamina i kreatyna, a także aminokwas tauryna. Można podawać psu mięso niepoddane obróbce termicznej lub ugotowane (w miarę krótko, gdyż podczas długotrwałej obróbki termicznej białko ulega denaturacji). Trzeba pamiętać, że białko roślinne ma niższą jakość odżywczą. Białko ma zasadnicze znaczenie szczególnie w diecie psów sportowych. Konsekwencją zastąpienia białka zwierzęcego roślinnym może być niższa zawartość hemoglobiny we krwi. Nawet w przypadku psów niepodejmujących nadmiernego wysiłku fizycznego zastosowanie diety opartej na białku pochodzenia roślinnego może być przyczyną niewielkiego obniżenia zawartości hemoglobiny i liczby erytrocytów we krwi. Wykazano, że podawanie psom pokarmów z niedostateczną zawartością białka pochodzenia zwierzęcego może prowadzić do utraty masy mięśniowej. Dodatkowo komponenty roślinne zawierają szereg substancji antyżywieniowych (obniżających wartość odżywczą tego surowca). TŁUSZCZ. Kolejny niezbędny makroskładnik domowej diety psa to tłuszcz. Dostarcza on energii, wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (PUFA, polyunsaturated fatty acid) i witamin rozpuszczalnych w tłuszczach (A, D, E, K). Ilość tłuszczu w diecie zależy od aktualnego zapotrzebowania psa i użytego źródła tłuszczu. Sugeruje się, by tłuszcz pokrywał ok 60-65% zapotrzebowania energetycznego zwierzęcia (przy założeniu, że białko 30-35%, węglowodany do 7%). Dlatego przy przygotowywaniu posiłku z chudego mięsa należy wprowadzić dodatkowo tłuszcz zwierzęcy. Uzupełnia to poziom tłuszczu, PUFA i witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Podnosi także wartość energetyczną (kaloryczność) i smakowitość pokarmu. Dobre źródło tłuszczu dla psów, szczególnie seniorów czy psów sportowych, stanowią średniołańcuchowe triglicerydy (SCFA). Duża przydatność tych związków wynika z ich bardzo dobrej przyswajalności. Uwolnione w wyniku działania enzymów trawiennych średniołańcuchowe kwasy tłuszczowe są wchłaniane bezpośrednio do krwi, a następnie transportowane do wątroby. Węglowodany to grupa makroskładników, na które nie ma zapotrzebowania w diecie psów. Mogą one jednak dostarczać łatwo przyswajalnej energii (węglowodany proste, strawne). Sugeruje się, że u niektórych ras (np. chartów) są niezbędnym jej źródłem. Występują one pod postacią glikogenu mięśniowego i wątrobowego oraz glukozy we krwi. Węglowodany są gromadzone w organizmie w stosunkowo niewielkich ilościach. Ich zawartość w organizmie wpływa na zdolności psów do pokonywania długich dystansów. Niektóre węglowodany złożone (frakcje włókna pokarmowego) pełnią również funkcje prozdrowotne, korzystnie wpływają na funkcjonowanie przewodu pokarmowego, na perystaltykę jelit (np. β-glukan, FOS, MOS) oraz na zdrowie całego organizmu. Trzeba mieć na uwadze nie tylko skład codziennej dawki pokarmowej, ale również możliwość wykorzystania przez organizm poszczególnych jej składników. Dawka pokarmowa ułożona w głównej mierze z surowców roślinnych może zawierać zbyt dużo włókna pokarmowego, co może ograniczać wchłanianie podstawowych składników odżywczych, ale również witamin, zwłaszcza rozpuszczalnych w tłuszczach, i składników mineralnych. Wiele roślin zawiera dużą ilość kwasu szczawiowego (w tym szpinak, rabarbar, buraki ćwikłowe), który wiąże związki mineralne i może powodować tworzenie się kamieni szczawianowo-wapniowych. Powinno się brać pod uwagę także inne czynniki antyżywieniowe (np. kwas fitynowy – w dużych ilościach występujący zwłaszcza w ziarnach zbóż, wiąże między innymi cynk i wapń, zmniejszając ich wchłanianie – czy inhibitory trypsyny – zawarte głównie w roślinach strączkowych). Diety domowe są trudniejsze do zbilansowania pod względem poziomu witamin i składników mineralnych. Na przykład przy wyłącznym żywieniu mięsem często spotyka się niedobory wapnia (Ca). Właściciele błędnie zakładają, że krótkoterminowe wprowadzenie do diety przetworów mlecznych (głównie fermentowanych) w małych ilościach zniweluje powstałe niedobory, jednak większość diet domowych wymaga suplementacji wapniem. Pamiętajmy, że u szczeniąt po odsadzeniu spada aktywność laktazy (enzymu odpowiedzialnego za trawienie cukru mlekowego) w jelicie cienkim, co w konsekwencji może skutkować wzdęciami i biegunkami przy podawaniu produktów zawierających laktozę. Nasze czworonogi mogą też nie trawić białka mleka – kazeiny. Należy rozważyć, czy bilansowanie składników mineralnych i witamin opierać się ma na dodawanych suplementach diety czy na źródłach naturalnych. Na przykład algi to doskonałe źródło jodu, skorupki jaj – źródło wapnia. Dodatkowo można stosować związki biologicznie czynne (np. L-karnitynę, koenzym Q), które wykazują działanie prozdrowotne. Najprościej uzupełniać dietę specjalnymi gotowymi preparatami w proszku lub w tabletkach przeznaczonymi wyłącznie dla psów. Jak dostarczyć głównych składników odżywczych, gotując posiłki dla psa? Mięso jest ważnym składnikiem diety domowej psa. Rozróżniamy mięso chude i tłuste. Chudym mięsem jest częściowo mięso drobiowe (indyk) oraz elementy wołowiny i dziczyzny. Do tłustych mięs zaliczamy baraninę, wieprzowinę i kaczkę. Ważne jest przede wszystkim, by mięso było świeże. Przygotowując pożywienie gotowane w domu, można wykorzystać każdy rodzaj mięsa – wołowinę, wieprzowinę, jagnięcinę, kurczaka, indyka, kaczkę, gęsinę, królika czy dziczyznę. Produkty pochodzenia zwierzęcego zawierają 16-25% białka, 2-30% tłuszczu (mięso głównie w postaci tłuszczu śródmięśniowego, międzymięśniowego lub mięśniowego) oraz 1-1,5% węglowodanów (ok. 1% glikogenu). Mięso to źródło składników mineralnych, głównie fosforu, potasu, sodu i żelaza, a także witamin, głównie z grupy B. Jak przygotować mięso? Surowe kroimy na większe kawałki (dla małych psów i szczeniąt można je zmielić w maszynce) i gotujemy w wodzie bez soli, bez przypraw. W diecie psa mogą znaleźć się ryby jako źródło łatwostrawnego białka, kwasów tłuszczowych i witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. W przypadku ryb istotne jest dopasowanie odpowiednich ich gatunków w diecie do zapotrzebowania psów, ponieważ ich skład różni się istotnie w zależności od gatunku. Ważna, podobnie jak w przypadku mięsa, jest różnorodność gatunkowa. Trzeba pamiętać, że niestety niezbilansowane stosowanie mięsa i ryb może prowadzić do niedoborów lub nadmiarów składników odżywczych (głównie witamin i minerałów). Ryby dostarczają relatywnie dużo fosforu, a mało wapnia – dlatego niewłaściwa ich ilość w diecie domowej doprowadza do zaburzeń gospodarki wapniowo-fosforowej. W przeciwieństwie do produktów pochodzenia zwierzęcego – produkty roślinne, dostarczające poza witaminami i minerałami również węglowodanów, celem zwiększenia ich strawności (tych złożonych) należy poddawać obróbce termicznej. Można stosować gotowane ziemniaki, bataty, dynię, ale i topinambur, marchew, seler, pietruszkę (korzeń) czy buraki. Pamiętajmy, że dość powszechnie stosowany makaron jest tuczący i nie powinien znaleźć się w diecie psów. Z owoców warto włączyć do niej jabłka, gruszki, owoce sezonowe (w tym głównie jagodowe). Owoce i warzywa można podawać starte lub drobno pokrojone, ale też w całości, by nasz psiak mógł sobie je pochrupać. Można używać zarówno świeżych, jak i mrożonych produktów. W posiłku powinno być więcej warzyw niż owoców (75% warzyw, 25% owoców). Warzywa zawierają niewiele białka, ale są przede wszystkim źródłem witamin, składników mineralnych i włókna pokarmowego. Uważać należy na podawaną ilość owoców, dostarczających poza witaminami, minerałami i substancjami czynnymi dużych ilości cukrów prostych. Można też uwzględnić orzechy (np. włoskie), nasiona. Ze względu na szkodliwe substancje należy wystrzegać się podawania psom powszechnie stosowanych w diecie człowieka winogron i rodzynek (powodujących u tych zwierząt objawy ze strony przewodu pokarmowego i niewydolność nerek) oraz cebuli i czosnku (powodujących u nich anemię hemolityczną, zarówno w postaci surowej, jak i gotowanej). Nie zapominajmy również w diecie domowej o podawaniu naszym czworonogom jajek. Jeżeli chodzi o sól (NaCl), pamiętajmy, że psy mają niewielkie zapotrzebowanie na ten składnik (zalecana dawka wynosi 25 mg na 1 kg masy ciała psa). Nadmiar soli jest bardzo szkodliwy. Czynnikiem sprzyjającym zatruciu NaCl jest niedostateczna ilość wody lub jej brak. Warto podawać psu oleje rybie – z łososia, sardeli, a także tłuszcz kaczy, gęsi, wyciąg lipidowy z małża nowozelandzkiego. Psy chętnie spożywają też masło, dostarczające kwasu masłowego (zaliczany do krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych, short chain fatty acids – SCFA), który działa między innymi przeciwzapalnie na komórki błony śluzowej żołądka i jelit. Pamiętajmy, że każdy pies wymaga indywidualnie dobranej diety. Udział komponentów w gotowanej diecie domowej jest dość elastyczny, zależy od zapotrzebowania energetycznego oraz na niezbędne składniki odżywcze danego psa, od wartości odżywczej zastosowanych komponentów, ale możemy przyjąć następującą regułę w dużym uproszczeniu 70% (80%) – komponenty zwierzęce, 30% (20%) – komponenty roślinne (¾ – warzywa, ¼ – owoce) Jeżeli domowe jedzenie jest poddawane obróbce termicznej, to podczas jego przygotowywania pamiętajmy o poniższych zasadach. Do odmierzania ilości składników należy używać wagi kuchennej. Nie powinno się wykorzystywać w tym celu miar objętości, na przykład szklanki, ponieważ masa mieszczącego się w niej składnika może znacznie różnić się w zależności od tego, jak drobno jest on posiekany. Warto gotować duże porcje i zamrażać. Pokarm powinno się przechowywać w plastikowych torbach ułożonych płasko w zamrażarce. Dzięki temu można zaoszczędzić miejsce i mieć zawsze gotowe porcje do podania. Jeżeli to możliwe, trzeba dobrze mieszać i rozdrabniać składniki, pies nie będzie wtedy wyjadać poszczególnych komponentów. Należy unikać procesów, podczas których w żywności zachodzą reakcje Maillarda, takich jak pieczenie lub grillowanie. Reakcje te powodują niszczenie struktury białek, co może zmniejszać wchłanianie niezbędnych aminokwasów lub zwiększać zawartość antygenów w diecie. Najlepiej, gdy diety domowe są opracowane przed kogoś znającego się na żywieniu zwierząt, a także znającego dane zwierzę, czyli przez lekarza weterynarii, który może współpracować z dietetykiem weterynaryjnym, czyli specjalistą. 10 przykazań diety domowej: powinien być zawsze świeży – podajemy psu tylko taką porcję pokarmu, jaką może zjeść od razu. podajemy regularnie o tych samych porach. używamy soli, przygotowując posiłki dla naszego psa. pokarm w większych ilościach ze względu na zawartość wody i brak konserwantów należy przechowywać w lodówce, a nawet zamrozić podzielony na dzienne porcje. Nie zapominamy jednak, by podawać psu pokarm ciepły, a nie bezpośrednio po wyjęciu z lodówki. o różnorodności gatunkowej, głównie w przypadku komponentów zwierzęcych, ryb, ale także warzyw czy owoców. należy dawać psu smakołyków w trakcie posiłku domowników ani przy stole. nie powinien jadać mięsa pieczonego ani tym bardziej smażonego. Pamiętajmy też, że zbyt długie gotowanie powoduje straty witamin. Ugotowane produkty należy przed podaniem psu dobrze wymieszać, by zapobiec wyjadaniu przez niego pojedynczych komponentów, które preferuje. Kości gotowane, pieczone nie są składnikami pożywienia! Wyłącznie surowe tzw. mięsne kości. 8. Pies powinien mieć stałe miejsce, w którym jedna miska przeznaczona jest na wodę, a druga na pożywienie. 9. Dodatki witaminowe, mineralne i suplementy powinno podawać się do diety bezpośrednio przed jedzeniem. 10. Bezwzględnie nie zapominamy (szczególnie w okresie letnim), że czysta woda powinna być zawsze dostępna dla psa. Pies nie pije więcej, niż wymaga tego jego organizm. O czym jeszcze należy pamiętać przy stosowaniu diety domowej? Przy przygotowywaniu pokarmu należy go poddać odpowiedniej obróbce (gotowanie, rozdrobnienie) w celu: – polepszenia strawności składników (np. skrobia w ziemniakach i innych surowcach roślinnych), – zwiększenia bezpieczeństwa stosowania (mniejsze ryzyko inwazji pasożytniczej, zakażenia bakteryjnego), – podniesienia smakowitości. Jeżeli pies wymaga specjalistycznej opieki żywieniowej (np. jest ciężarną suką, rekonwalescentem lub choruje), należy bardzo dobrze przemyśleć ideę samodzielnego gotowania w domu i bezwzględnie skonsultować się z lekarzem weterynarii. Przeważnie w takich przypadkach najbezpieczniejszym rozwiązaniem jest żywienie odpowiednio dobraną gotową karmą suchą. Podsumowanie Pamiętajmy, że stosowanie u psa diety domowej nie jest równorzędne z podawaniem mu resztek z naszego stołu. Niewłaściwe żywienie może wpłynąć na samopoczucie pupila, jego zdrowie i długość życia. Dla zdrowia i prawidłowego funkcjonowania organizmu pies powinien otrzymywać odpowiednie proporcje składników odżywczych, witamin i makro- oraz mikroelementów. Musimy pamiętać, że potrzeby żywieniowe ludzi i psów znacznie różnią się od siebie. Układ trawienny i metabolizm psa są inne niż człowieka. W związku z tym pies potrzebuje innej diety niż nasza, dostosowanej do jego specyficznych potrzeb. Fakt, że dieta naszego pupila nie może składać się wyłącznie z resztek z naszego stołu, nie oznacza, że nie można podać pupilowi makaronu, który został z obiadu, czy warzyw z zupy. Trzeba po prostu pamiętać, by wliczyć je w dzienny bilans energetyczny i dawać psu to, co faktycznie może przysłużyć się jego organizmowi, a nie traktować go jak żywego śmietnika na resztki z kuchni. Model stosowania diety domowej nie należy do najłatwiejszych, ale na pewno dostarcza właścicielowi psa dużo satysfakcji i radości. dr hab. inż. Wioletta Biel, prof. uczelni, specjalista ds. żywienia
Eukanuba Adult German Shepherd. Po zjedzonym posiłku od jednej do dwu godzin szczeniak powinien móc swobodnie wypoczywać. Podawany szczeniakowi pokarm nie powinien mieć temperatury niższej od pokojowej, może być natomiast nieco cieplejszy. Nie przeszkadzajmy szczeniakowi w trakcie jedzenia, jest to tylko i wyłącznie jego czas.
Moderatorzy: Robert A., Jarek Gość Podajcie jakies krotkie , proste przepisy na domowe jedzenie dla malych kociakow (2mies - 8mies ) i dla kotow doroslych.... Bede bardzo wdzieczny POZDRAWIAM Gość 22 lutego 2009, 19:16 Prosze rowniez o napisanie mi jak ustalic dzienna dawke jedzenia dla malego kota (2mies.) ?? Co ile i ile mu podawac i co domowe czy z puszki albo suche.? misiowa Posty: 66 Rejestracja: 23 lutego 2009, 16:08 05 marca 2009, 14:06 Gotuje ryż ( zkilkoma kawałkami mięsa) , do tego jakieś warzywka np. marchewka, może być też groszek ( ja ostatnio dodałam seler, nie wiem czy sie nadaje ale kot zjadł ). Mieszam z pokrojonym surowym filetem z kurczaka lub tez wołowiną gulaszową ( albo wątróbką ale wątróbki nie powinno się dawać kotu zbyt często) i gotowe. Ważę po 100 g i do zamrażarki. Gdy rozmrozi sie dodatkowo lekko przygrzewam, mój kot preferuje ciepłe jedzonko. Borysek Posty: 886 Rejestracja: 21 lutego 2007, 11:13 05 marca 2009, 14:29 A ja już prawie zapomniałem, jak to fajnie jest gotować frykasy dla swojego kociastego Ale tak to już jest, kiedy posiada się kota 100% bobkożercę Amika Posty: 1704 Rejestracja: 26 listopada 2006, 20:24 Lokalizacja: Chełm 05 marca 2009, 17:07 Borysek pisze:A ja już prawie zapomniałem, jak to fajnie jest gotować frykasy dla swojego kociastego Ale tak to już jest, kiedy posiada się kota 100% bobkożercę Borysku, a feee ... to są chrupki i chrupkożercy Borysek Posty: 886 Rejestracja: 21 lutego 2007, 11:13 05 marca 2009, 17:10 Amika pisze: Borysku, a feee ... to są chrupki i chrupkożercy Dobrze, że moja Pola nie potrafi czytać... misiowa Posty: 66 Rejestracja: 23 lutego 2009, 16:08 05 marca 2009, 17:25 Kot dostał totalnego hopla. Uwielbia , po prostu. Kilogram takiego mięsa ( ok 14 zł) to równowartość kilograma " tanich" saszetek np. Wiskas czy Kitty, gdzie mięsa jest... 4% ! Poza tym, gdy kotu daje sie dobre jedzenie , zwierzak mniej pochłania. A jak sie pomiesza mięsko z ryzem czy płatkami i warzywami( węglowodany i warzywa dobrze ugotowane) to wychodzi naprawde tanio. MOżna dodac watróbkę czy serca .Mięso podobno powinno byc przemrożone, tak dla bezpieczeństwa, więc moje pakunki wkładam do zamrażarki. Fajnie jest przygotowywać jedzonko dla zwierzaczka. DamaKier Posty: 1213 Rejestracja: 03 grudnia 2005, 20:59 Lokalizacja: Lublin Kontakt: 05 marca 2009, 20:05 Przepisów wielkich nie stosuję, po prostu urozmaicam. Kupuję mięsko (filety, serca, wątróbkę sporadycznie, ścinki, często też udka i skrzydełka z kuraka- ale wtedy mielę w całości) i albo daję samo surowe, albo gotuję kilka łyżek ryżu, wrzucam jakieś obierki z marchewek (a jak marchewki to ucieram surowe), brokuły (po ugotowaniu zgniatam na papkę) i dodaję mięso drobno pokrojone czy zmielone- czasem je gotuję, czasem daję surowe, czasem sparzę. Czasem też mięso z Gerberami dziecięcymi mieszam. Młody wpierniczy wszystko jak leci, Starsza czasem marudzi ale tzw. doktor Głód szybko leczy ją z niejedzenia Borysek Posty: 886 Rejestracja: 21 lutego 2007, 11:13 05 marca 2009, 20:47 misiowa pisze: " bobkożerca" ????? Proszę nie mylić z koprofagią To stworzone na własny użytek określenie kota tolerującego tylko i wyłącznie suche karmy misiowa Posty: 66 Rejestracja: 23 lutego 2009, 16:08 15 marca 2009, 09:49 Borysek pisze:misiowa pisze: " bobkożerca" ????? :lol: Proszę nie mylić z koprofagią :lol: To stworzone na własny użytek określenie kota tolerującego tylko i wyłącznie suche karmy :oops: :lol: Mój kotek nie chce pić ,więc mam opory przed karmieniem go jedynie sucha karmą ,choc kocur bardzo ja lubi! Jego jadłospis jest bardzo zróznicowany, a kot chimeryczny. Raz zje, innym razem nie chce . Lubi pić wodę prosto z kranu siedząć na brzegu wanny.
Koty z natury to stworzenia całkowicie mięsożerne. Ci zdeklarowani mięsożercy przez całe tysiąclecia życia w pobliżu człowieka nie dały się przestawić na inny tryb życia. Do życia potrzebują przede wszystkim mięsa. W diecie kota mogą i pojawiają się inne składniki, jak na przykład warzywa. Powinny jednak pojawiać się rzadko i stanowić niewielki procent kociej diety. A jak sprawa wygląda z innymi podrobami? Czy wątróbka dla kota to dobry pomysł? 1. Wątróbka – składniki odżywcze 2. Spojrzenie na kocią dietę 3. Wątróbka dla kota – dobry pomysł? 4. Jak podawać kotu wątróbkę? 5. Przepis na smakołyk z wątróbką 6. Jak zrobić przekąskę z wątróbką dla kota? 7. Wątróbka dla kota – słowo podsumowania Wątróbka – składniki odżywcze Bez wątpienia wątróbka jest bardzo wartościowym źródłem pożywienia. Większość kotów też za nią wprost przepada. Co się w niej kryje i pozytywnie wpływa na koci organizm? Czy warto podawać kotu wątróbkę? Wątróbka to przede wszystkim doskonałe źródło witaminy A. Zawiera w sobie też inne witaminy, w tym witaminę B2, B12, C, D i K. Dostarczy też do organizmu żelazo, wapń, kwas foliowy i niacynę. Z punktu widzenia kota to też bardzo smakowita przekąska. Wiele kotów chciałoby jeść wątróbkę właściwie bez przerwy, najlepiej codziennie. Nie zawsze jednak wszystko to, co jest lubiane przez koty jest dla nich właściwe w każdych proporcjach. W końcu lista produktów zakazanych i takich, które należy kotu ograniczyć jest bardzo długa. Spojrzenie na kocią dietę Mięso to podstawa kociego wyżywienia. Możesz dostarczać go kotu w formie surowej lub gotowanej. Możesz też dostarczać go kotu w formie karmy mokrej lub suchej. Twoje możliwości są tutaj naprawdę duże. Najważniejszy jest odpowiedni bilans żywieniowy. Kot musi otrzymywać wystarczającą ilość witamin i składników odżywczych. Za duża ich ilość jest równie groźna, jak za mała. W uzyskaniu odpowiedniego bilansu żywieniowego dla kota może pomóc Ci dietetyk weterynaryjny lub lekarz weterynarii. W kociej diecie pojawiają się też chociażby warzywa – w naturze koty przyswajają ten składnik przez zjadanie żołądków swych ofiar wraz z ich treścią – ale to powinien być tylko niewielki dodatek, a nie podstawa ich wyżywienia. Często w kociej diecie pojawiają się też podroby, zwłaszcza drobiowe serca. Jednak one też nie powinny być podstawą ich wyżywienia – podroby mają tak dużo witamin, że łatwo tutaj o przesadę. Wątróbka dla kota – dobry pomysł? W takim razie czy wątróbka dla kota to naprawdę dobry pomysł? Tak, pod warunkiem jednak, że zadbasz o odpowiednie proporcje. W tym przypadku wątróbka w kociej misce nie powinna pojawiać się zbyt często. Wątróbka drobiowa dla kota to naprawdę duży przysmak. Sporo kotów dałoby wiele, by ten przysmak lądował w ich misce jak najczęściej. Znalazłyby się nawet koty – i to całkiem spora ich liczba – które z chęcią jadłyby wątróbkę nawet codziennie. Jeśli Twój kot też należy do grona miłośników wątróbki – nie możesz mu na to pozwolić. Wątróbka jest doskonałym źródłem witamin. Zwłaszcza witaminy A. Dlatego, jeśli kot będzie jadł wątróbkę zbyt często, może mu ona zaszkodzić, bo może dojść do hiperwitaminozy. Wątróbka jest też pokarmem bardzo sycącym, przez dużą ilość białka i kwasów tłuszczowych, ale nie dostarczy kotu wszystkich wymaganych składników odżywczych. Może jednak dawać kotu uczucie sytości, przez co nie będzie chciał jeść nic innego. To może też doprowadzić do problemów z brakiem apetytu, nadwagą, a nawet otyłością. Przy niedoborze innych składników odżywczych. Jednak podawanie wątróbki około raz w tygodniu nie zaszkodzi kotu, dlatego jeśli Twój kot jest miłośnikiem wątróbki – możesz go częstować tym specjałem. Jak podawać kotu wątróbkę? Kot ma niewielkie zapotrzebowanie na wątróbkę. Na tyle niewielkie, że nie powinieneś traktować jej jako osobnego dania dla Twojego kota i podstawy jego wyżywienia. Podawanie jej raz w tygodniu zupełnie wystarczy, jeśli chodzi o częstotliwość. Co jednak z ilością? Z tym też nie przesadzaj. W zupełności wystarczy, gdy wymieszasz ją z resztą kociego posiłku – karmą mokrą czy kawałkami mięsa, które serwujesz kotu. Wielkość i ilość wątróbki też ma duże znaczenie. W końcu w naturze koty zjadają wątroby swych ofiar, a więc istot z wątrobami małymi. To doskonała wskazówka do tego, jaką ilość wątróbki serwować kotu. Surowa wątróbka dla kota nie jest jednak najlepszym pomysłem, nawet jeśli w naturze koty jedzą ją właśnie na surowo. W warunkach domowych dużo lepszym pomysłem jest wątróbka podgotowana lub sparzona wrzątkiem – nie może być surowa w środku. W ten sposób pozbędziesz się groźnych wirusów, bakterii i pasożytów. Surowa wątróbka może też być przyczyną kociej biegunki. Z drugiej strony, wątróbka gotowana zbyt długo może doprowadzić kota do zaparć. Przepis na smakołyk z wątróbką Wiesz już jakie niebezpieczeństwa i ograniczenia związane są z podawaniem wątróbki. Z drugiej strony wiesz też jak wartościowym posiłkiem może być wątróbka dla kota. Przepis, który znajdziesz poniżej pomoże Ci poczęstować kota smaczną i zdrową przekąską. Pozwoli Ci też zainspirować się na przyszłość, byś samodzielnie wymyślał przepisy. Jak zrobić przekąskę z wątróbką dla kota? Będziesz potrzebować drobiowej wątróbki, piersi z kurczaka i jogurtu. Dokładnie przeczytaj etykietę, by wybrać jogurt, który nie ma laktozy. Zrezygnuj z niego, jeśli kot nie toleruje białek mleka, zamiast niego możesz użyć odrobiny bulionu lub wody. Proporcje dobierz w zależności od liczby porcji, które chcesz osiągnąć. Wątróbkę sparz wrzątkiem lub krótko podgotuj. Dopilnuj, by nie była surowa, ale nie gotuj jej zbyt długo. Pierś kurczaka możesz ugotować. Zmiksuj całość razem z jogurtem na gładką, dość gęstą pastę. Kurczaka i wątróbkę, możesz też posiekać, nie musisz ich miksować. Potem możesz ulepić z niej kuleczki i zawinąć w folię aluminiową. W ten sposób zyskasz smaczną przekąskę w wygodnej formie. Przekąski traktuj jako dodatek do kociej diety, nie jej podstawę. Dzięki temu ucieszysz swojego kota i dostarczysz mu smaczne jedzenie, a przy tym nie zaburzysz bilansu kociej diety. Wątróbka dla kota – słowo podsumowania Wątróbka dla kota może być smaczną i wartościową przekąską. Pod warunkiem, że nie będziesz jej podawał kotu zbyt często. Raz w tygodniu, a nawet rzadziej, całkowicie wystarczy. W wątróbce znajduje się mnóstwo witaminy A, dlatego podawanie jej kotu zbyt często może doprowadzić do hiperwitaminozy. Choć sama witamina A jest dla kota ważna, bo sam nie umie jej wytworzyć, jej nadmiar jest bardzo szkodliwy. Jaka powinna być wątróbka dla kota – surowa czy gotowana? Postaw na wątróbkę delikatnie podgotowaną lub sparzoną wrzątkiem. Pozbędziesz się w ten sposób niebezpieczeństwa chorób i pasożytów, dodatkowo uchronisz kota przed biegunkami. Nie gotuj jej jednak zbyt długo – to też szkodliwe. Traktuj wątróbkę dla kota jako smaczną i okazjonalną przekąskę. Wtedy Twój kot będzie mógł zajadać się od czasu do czasu tym smakołykiem, ale podstawa jego diety pozostanie bez zmian.
Możesz zamówić to, na co masz ochotę, wprost do Twojego domu. W serwisie Pyszne.pl zamawiasz szybko i wygodnie, płacisz jak chcesz: przez internet lub gotówką, a następnie delektujesz się w domowym zaciszu lub na spotkaniu towarzyskim. Jedzenie na dowóz sprawia, że posiłek staje się wydarzeniem.Najlepsza karma dla kota jest dostosowana do etapu życia pupila. Najlepsza karma dla kota juniora to karma pełnoporcjowa, przygotowana specjalnie dla kociąt w wieku od 2 do 12 miesięcy. Takie pokarmy muszą być dostosowane pod względem tekstury oraz składu do możliwości rosnącego organizmu.
Czy domowe jedzenie dla naszego pupila to dobry pomysł ? artykuły , właściwości zdrowotne produktów , Zdrowie i wychowanie , Żywienie zwierząt 2018-09-24T08:10:39+02:00 By Kasia Gryglewska | Kategorie: artykuły ,
- ሱаձафኂгл девавр егէձазв
- Др иሜ ጲቲж
- ችցε авсухև еፍቀч եслቱጏодኺжኟ
- Ω αпоρθկу лէдоնθξ